Toen ik uit mijn bubbel stapte…

Vandaag zit ik 10 maanden in Indonesië. Vorig jaar, na mijn zoveelste mislukte relatie en mijn onvrede met het leven dat mij in Nederland werd voorgeschoteld, besloot ik om maar eens een tijdje te gaan reizen. Dat was de beste beslissing die ik ooit in mijn leven heb gemaakt. Ik kwam ongepland op Lombok terecht, na twee weken van super relaxed leven in een geheel andere realiteit wist ik het. Ik ga niet meer in Nederland wonen.

Nu wilde ik al jaren Nederland verlaten, dit was een van de redenen waarom ik voor een carrière in de online wereld koos. Ik zag namelijk voor me dat ik ooit locatie-onafhankelijk mijn centjes kon verdienen, dus daarmee mijn vrijheid kon realiseren. Na jaren lang werken en leren heb ik voor mijzelf deze mogelijkheid gecreëerd. Nog voordat de grote groep die zich nu beseft in een bubbel te leven wist ik het al. De hele “westerse wereld” zit in een bubbel een neemt klakkeloos aan wat hen op TV wordt verteld.

Iedereen zit in een soort rattenmolen van het gecreëerde keurslijf; “Huisje (met hypotheek), 1,8 tot 2,3 kind, een dikke auto, de nieuwste smartphone en zowel een zomer- als wintervakantie”. Uiteraard is dit droombeeld niet genoeg wanneer je dit bereikt, want er is altijd iemand die meer heeft dan jij. Of door de nieuwe reclame die jou de overtuiging geeft dat het geluk op jou ligt te wachten na de aankoop van “…[naam willekeurig kutprodukt]… ”. Dus om dit te bereiken werk je minimaal 40 per week en heb je het altijd druk, druk, druk. Dan hebben we ook nog de kinderen van 10-15 jaar die al volledig vanuit de agenda leven, 2 sporten doen, een game/smartphone verslaving hebben, of aan de ADHD pillen zitten. O ja, via het nieuws zie en lees je overigens alleen hoe gevaarlijk de buitenwereld is, vanwege de eenzijdige berichtgeving die de media jou voorschotelt.

Volledig vrij van alle keurslijf en angst voor oordeel leerde ik in Lombok de echte essentie van het leven kennen. Na 3 weken op Lombok kwam ik de vrouw van mijn dromen tegen, sterker nog, zij overtrof alle dromen die ik ooit gehad heb. Na 4 dagen samen met haar te zijn wist ik dat ik haar niet wilde laten gaan. Ik besefte mij overigens ook dat ik nooit eerder 100% voor mijn toenmalige partners heb gekozen. Dus ik deed wat ik nooit eerder had gedaan, ik vroeg haar ten huwelijk en ze zei ja. Wij waren allebei gelukkiger dan ooit, wij waren op “onze eerste huwelijksreis”. Na een kleine week belde haar vader. Hij vertelde haar dat ze naar huis moest komen, want haar broertje was ziek. We bleven eerst nog een dagje bij een vriend, want hij leerde mij hoe ik in het Indonesisch mijn aanstaande schoonvader om de hand van zijn dochter kon vragen.

Toen ik voor de eerste keer in het ouderlijk huis van mijn vrouw aankwam, kreeg ik toch een aardige tik voor m’n bek. Dikke armoe, super-lieve mensen en een jongen van 10 die al jaren op een operatie wachtte die zijn ouders niet konden betalen. Nu was ik in de weken daarvoor al eerder in de kampung geweest, alleen komt die realiteit nog even wat harder aan wanneer je staat te “douchen” in een aftands kot. Ik zat hier in een heel andere wereld dan dat de bubbel je voorschotelt. Aan de ene kant prees ik mij gelukkig dat ik uit een land kom waar het niet zo erg is. Aan de andere kant vervloekte ik de onterechte onvrede die in Nederland leeft. Hier in die echte armoede, waar mensen niks hebben, leerde ik uit ervaring dat gelukkig zijn een keuze is. Mijn lieve schoonouders, die zo “arm” als wat waren, bezaten een rijkdom die de mensen uit het westen niet kennen. Zo lief als ze voor elkaar en mijn vrouw zijn geweest, zo leerden zij haar dat je altijd gelukkig moet zijn, ongeacht je situatie.

“Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen” is een filosofie die ik niet van Bassie & Adriaan heb kunnen leren, maar wel van mijn Indonesische vrouw, vrienden en familie. Toen we twee weken later met zijn vijven tegen elkaar lagen te slapen op de tegelvloer van het ziekenhuis ervoer ik een geluksbeleving die ik in de bubbel van het westen nooit had kunnen voorstellen. Dit was echte verbondenheid, dit is echt waar het leven om draait. Samen zijn en voor elkaar zorgen op het meest primitieve niveau. Daar lagen we, als een troep wolven. Op een moment werd ik wakker en zag mijn vrouw aan mijn voeten zitten, zij waakte over mij op een manier dat ik alleen in een film over Amerikaanse Indianen had gezien. Ik heb mijzelf nog nooit zo veilig en geliefd gevoeld als toen.

Wij lagen te wachten op de vloer, buiten de intensive care kamer waar haar broertje die avond was opgenomen. De ochtend ervoor waren hij en zijn ouders weggestuurd door de arts die hem zou opereren, want hij moest eerst aansterken. Een ziekenhuisopname paste niet in hun beeld der mogelijkheden, want de gemiddelde Indonesiër kan dat niet betalen. Helaas gebeurde dit toen mijn vrouw en ik er net niet bij waren. Wij hadden in de week ervoor twee keer tevergeefs geprobeerd de operatie voor elkaar te krijgen. Het moment dat mijn schoonouders met de dokter praatten waren wij net even naar een ander kantoor omdat deze dokter pas eind van de middag zou komen.
Terug bij het huis van haar oom kregen wij dit verhaal te horen en zij wilden terug naar huis. Het lukte mij niet om hen op andere gedachten brengen, dus we reden naar het dorpje waar zij woonden. Diezelfde avond kreeg Reza een op epilepsie lijkende aanval. In de lokale kliniek was iedereen in paniek, maar daar was de medische kundigheid niet van het niveau dat ik geloofde in een goede uitkomst. Na hard aandringen, kregen wij het voor elkaar om Reza in een “ambulance” mee te krijgen naar het ziekenhuis in de hoofdstad.

Deze anderhalf uur durende helrit zal ik werklijk nooit vergeten. De onkunde van het ambulancepersoneel was afschrikwekkend. Met mijn kleine beetje (para)medische kennis kon ik mijn kleine broertje in de heupligging houden, omdat hij anders in zijn braaksel was gestikt. Ondertussen probeerde ik ook mijn vrouw en schoonmoeder te kalmeren en te troosten, die daar hun respectievelijk broertje en zoon dachten te zien sterven. Op de spoedeisende hulp hoorden we na uur aandringen dat hij in een sceptische shock verkeerde. Na ongeveer 4 uur was hij gestabiliseerd. Ik had al uren aangedrongen op een opname, nu was het eindelijk zover.

Dus daar lagen we, met z’n allen buiten die kamer op de grond te slapen. In de opluchting na deze verschrikkelijk ervaring hadden we hoop. Uiteindelijk viel ik in slaap, hopende op het herstel. Tegen elkaar gekropen en ik ervoer een soort geluksbeleving waar ik het bestaan van nooit had kunnen voorstellen.

Ik schrok wakker van het lawaai en een vriend van de familie zei “Reza”. Ik keek om mij heen en zag geen familie. De deur van de intensive care kamer zag ik open staan, waar een hoop kabaal uit kwam. Ik rende de kamer in en zag links van mij op de grond mijn vrouw en schoonmoeder zitten schreeuwen van verdriet. Voor mij zag ik verpleegkundig personeel mijn kleine schoonbroertje reanimeren… tevergeefs.

Dit is een van de meeste verschrikkelijke situaties die ik ooit met eigen ogen heb gezien en heb beleefd. Onvoorstelbaar vanuit onze “westerse bubbel”, of deze nou links of rechts georiënteerd is. Dit is de keiharde realiteit van een land waar echte armoe bestaat, waar de goede medische zorg voor heel weinig mensen bereikbaar is. Want die armoedegrens in Nederland – ook een echt gecreëerde maatstaf – ligt werkelijk mijlen hoger dan hier in Indonesië.

Dus ja, laat je maar wijsmaken dat je het slecht hebt in Nederland. Kom hier maar eens kijken, dan snap je pas echt wat armoede is. Maar goed, ik weet er alles van. Je word namelijk gebombardeerd met media die jou in deze mindset houdt. Of je zit inderdaad in die achterstandswijk met een serieus gebrek aan perspectief. Daar heb ik in Nederland ook tussen gelopen, want ik ging ook met mijn 19e van school af. Ik heb ook in een ogenschijnlijk uitzichtloze situatie gezeten nadat ik van school werd gestuurd en ik een dikke gokschuld had. Ik heb jaren lang veel te veel XTC gebruikt en kwam daardoor niet echt bijzonder veel verder in mijn leven. Totdat ik op een dag in de kerncentrale van Borsele werkte en een collega gabber de gevleugelde woorden hoorde zeggen: “Ik heb geen ambities”.

Werkelijk net zo’n beslissend moment in mijn leven als de dood van mijn kleine schoonbroertje. Ook toen besefte ik dat de kwaliteit van je leven absoluut voor 100% bepaald wordt door jezelf.
Na deze ervaring in Borsele ben ik wat van mijn leven gaan maken, ben ik in mijn kennis en kunde gaan investeren. Na de dood van mijn kleine broertje ben ik in mijn hart, ziel en wereldbeeld gaan investeren. Mijn volgende les was dat het leven werkelijk 100% afhankelijk is van wat je gelooft dat je kan bereiken.

En dat geloof wordt overal ter wereld gevormd door de elite van die betreffende plek. Ja, in Nederland heeft de linkse elite echt boter op zijn hoofd. Maar de rechtse elite waar je Wilders & co niet over hoort, is er zeker niet op uit om het leven van Jan Alleman beter te maken. Links, rechts, christen, moslim, alle elites ter wereld hebben maar één doel. Dat is zichzelf verrijken en hun macht vergroten. Om dat te bereiken spelen ze mee met de ‘verdeel en heers politiek’. Want uiteindelijk dienen zowel de linkse als de rechts elite dezelfde bazen. Onze Nederlandse elite, zowel links als rechts, stelt namelijk op het wereldtoneel helemaal niet zoveel voor. Met enige uitzondering, de koninklijke familie.

Hoe komt het dat de PVV zich niet kwaad maakte over de invoering van TTIP? Dat is pas een middel die de corporate elite macht geeft over het volk. In achterkamertjes wordt er misschien straks besloten dat de Nederlandse belasting betaler een half miljard moet betalen aan een bedrijf dat zijn gepercipieerde winst ziet verdampen. Dit omdat ze kosten moeten maken om hun voedselproductie aan te passen naar een veilig niveau, om mee te mogen doen op de Nederlandse markt. Die kosten mogen ze volgens het Investor State Dispute Settlement verhalen op de staat, dus de Nederlandse belastingbetaler. Overigens vinden VVD, CDA, PvdA en D66 dit ook allemaal prima.

Dus op het wereldtoneel wordt er gestreden tussen de linkse en rechts elite, maar ondertussen krijgt de echte elite meer macht. Dat zijn de grote corporates en internationale winkelketens die inderdaad de lokale identiteit van veel landen wegvaagt. Maar goed, in de Nederlandse bubbel wordt dat aan een religie verwijt. Sorry, maar die religie zet geen betonsteden met dezelfde winkelketens in Singapore, als Jakarta, als Amsterdam, Berlijn, Parijs, Rio, Kaapstad, enzovoort. Als ik kijk naar de pulp-TV die er op de buis is, is het werkelijk overal hetzelfde bullshit drama. Alleen loopt in de eerste versie de dame in een broek, in de volgende versie in een jurkje. In nog een andere versie heeft de dame met een rooie stip op haar voorhoofd en in de laatste versie heeft ze een hoofddoek op. Same shit, different wrapper.

Toen Trump won, werd ik weer redelijk hard de bubbel in gezogen. Ik kon niet anders dan me zorgen maken over het Nederlandse toneel, want de PVV ging bizar hard. Ik wilde mijn steentje bij te dragen om te voorkomen dat deze fascistische elite niet te groot werd, dus ik begon onlangs te bloggen. Want alles is toch beter dan dat? Nu vraag ik me af, waar moet ik dan voor kiezen? Ik weet dat de beste optie in het midden ligt, maar toch weet ik niet of mijn stem naar D66 gaat. Alexander Pechtold probeerde namelijk TTIP er snoeihard door heen te duwen, terwijl dit lijnrecht tegen het basisprincipe van deze partij in gaat. Vrijheid kan zover gaan totdat dit negatieve gevolgen heeft voor anderen. TTIP en CETA hebben hele grote negatieve gevolgen voor de grootste groep, dus deze keus was op basis van de partijprincipes niet mogelijk. Toch hoorde je D66 er niet over, dus ook deze partij dient de elite. Net als PvdA, CDA, VVD, misschien GL en ja… ook de PVV.

De enige wijze waarop we dit tegen kunnen gaan, is om juist zelf de verbinding met elkaar te zoeken. Wil je ervoor zorgen dat de inkomens eerlijker verdeeld worden? Koop dan bij de kruidenier op de hoek en niet bij Appie Heijn, de miljardairs. En ja, ga eens met elkaar praten. De PVV’er met de Moslim en andersom. Natuurlijk moet het Marokkaanse tuig worden aangepakt, want daar lopen er inderdaad teveel van rond. Maar dat zijn ze niet allemaal hoor, toen ik namelijk op het strand van Scheveningen werkte heb ik met best een aantal van deze jongens samengewerkt. Helemaal niet de gasten zoals ze toen al (20 jaar geleden) in de media eerder geportretteerd. Opgegroeid in de Schilderswijk waar ze de gewoontes en het taalgebruik van de “white trash” over namen. Helaas wel met een extra temperament dat niet meehielp in de verbroedering. Ook moeten de haat-imams worden afgezonderd van de grote groep veelal vredelievende moslims die in ons land wonen. Volgens mij kunnen we dat doen door deze vredelievende groep te respecteren en te omarmen. Dit kan namelijk zomaar jouw vriendelijke buurman zijn. Of ga inderdaad eens kijken in de Schilderswijk. Toen ik daar namelijk 4 jaar geleden kwam stond ik versteld van hoe die wijk opgeknapt was t.o.v. 25 jaar daarvoor toen ik daar mijn strijkers kocht bij blanke Schilderwijkers.

Als je denk dat zoiets onmogelijk is, kijk dan even naar Daryl Davis die in zijn eentje 200 Ku Klux Klan leden op andere gedachten kon brengen.

Zoals het stadion-verbod heeft geholpen om de voetbal hooligan af te zonderen van de gewone supporter, kan misschien een moskee-verbod voor haat-imams ook een oplossing bieden. Zoiets zou wellicht gerealiseerd kunnen worden wanneer de samenwerking met de vredelievende moslims wordt opgezocht. Wanneer het probleem niet wordt benoemd, maar de feitelijke “root-cause” wordt geïsoleerd en wordt opgelost. Dit soort oplossingen, van het soort “de 3e optie”, kan alleen worden bedacht en uitgevoerd wanneer we stoppen ons te laten polariseren. De verdeel en heers politiek die de Romeinen hebben gevonden wordt vandaag de dag tot in de puntjes geperfectioneerd uitgevoerd. Zonder dat je het door hebt wordt jij in Nederland in een “wij-zij”-denken of nog erger “ik-hun”-denken gepust. Jij wordt er op aangestuurd om alleen aan jezelf te denken, want die smartphone, die reclame, dat tv-programma pusht allemaal onbewuste knopjes bij jou in waardoor jij in die bubbel gehouden wordt.

Misschien kan je je de zomer van 2010 nog herinneren. Die zomer dat het collectief geluksgevoel naar ongekende hoogte steeg, omdat wij als eenheid Nederland zo hard op weg waren naar de verovering van de wereldtitel. Toen snapten wij de spel theorie wel, want toen hoorden wij wel bij elkaar.

Waarom snappen we de speltheorie alleen wanneer het Nederlands elftal speelt?

Heb je wel eens van de speltheorie gehoord? Ik bedoel hiermee het Nash Evenwicht, dat hier in de video hieronder uitgelegd kan zien. Dit is een scene uit de film “A Beautiful Mind“, waarin de geniale wiskundige John Nash het inzicht krijgt dat wanneer je als groep de balans tussen individueel en groepsbelang goed bewaakt iedereen wint. Ook laat hij zien dat iedereen verliest wanneer men strikt voor het eigen belang gaat, iets dat heel Nederland snapt wanneer Oranje speelt. Op het moment dat Robben of Van Persie voor “eigen belang” gaan en missen, dan stort het halve land zijn kritiek over deze “egoïsten” heen. Dan weet iedereen het ineens, want het gaat om de winst van het team.

Het Nash evenwicht gaat niet alleen op binnen sport of sociale situaties. Deze dynamiek geldt vooral ook voor onze samenleving en economie. Wanneer het gaat om bedrijfsbelangen wordt er altijd keihard gestreden om het “Level Playing Field”, dit is het rechtvaardigheidsprincipe dat iedereen gelijke kansen moet hebben. Waarom horen we “rechts” wel dit wel als het om bedrijfsbelang gaat, maar niet wanneer het gaat om de gelijke kansen van iedereen in de samenleving? Juist… Omdat zij zich op dat moment gedragen als die egoïstische spits. Welk teambelang? Want het is de norm dat we allemaal voor onze individuele materiële welvaart moeten gaan.

Nou lieve mensen… De Nederlandse samenleving is ook gewoon een team! Heb je wel eens gezien waar mieren als groep toe in staat zijn? Misschien heb je een dergelijke foto wel eens gezien via social media of in een teambuilding sessie. Dit beeld wordt namelijk vaak gebruikt om te laten zien wat teamwork tot stand kan brengen, want kijk eens wat die kleine mieren als groep voor elkaar krijgen. Moet je nagaan wat we mogelijk is wanneer wij allemaal zowel voor ons eigen belang als voor ons gezamenlijk belang gaan. Dan is er veel meer mogelijk, sterker nog een ongekende groei van welvaart. Zowel economisch als in levenskwaliteit, zoals Keynes voorspelde. En natuurlijk wordt iedereen beloont aan de hand van de waarde die ze leveren en wat ze daarvoor geïnvesteerd hebben. Een chirurg hoeft niet hetzelfde te verdienen als een bakker en de ondernemer of ZZP’er die meer risico neemt, mag dat zeker dubbel en dwars terugverdienen.

Vandaag de migranten, straks de robots?

I, ROBOT

De schuld van teruglopende economische welvaart wordt vaak aan een zondebok toegekend. Het is de schuld van die geldverslindende EU en de windmolens die zogenaamd op subsidie lopen. Daarnaast natuurlijk de migranten, de asielzoekers, of de gelukzoekers zoals ze een paar jaar geleden werden genoemd. Ik wil het hier puur even over het economisch perspectief hebben, dus ik laat het gepercipieerde veiligheidsaspect er buiten. Onze economie verandert, dat deed het sinds de industriële revolutie, tijdens de automatisering revolutie, tijdens de internetrevolutie en nu tijdens de robotisering revolutie ook. Die verandering gaat steeds sneller, er verdwijnen banen en komen weer nieuwe banen bij. Wat in ieder geval duidelijk is, is dat de laaggeschoolde beroepen een grote kans hebben door robots vervangen te worden.

Lage lonen bevorderen migratie

Deze baan verdwijning wordt door de populist in het kader van “they took your jobs” altijd toegerekend aan het politiek linkse spectrum. Daarmee wordt een andere belangrijke oorzaak over het hoofd gezien. Die andere oorzaak ligt namelijk in het Neo-Liberalisme. In de visie dat loonmatiging vakkundig ingezet wordt om winstmaximalisatie te bereiken.

Heb je wel eens aan de optie gedacht dat de voortgang van de migrantenstroom een gevolg van de inzet van loonmatiging kan zijn? Veel ongeschoold werk vanaf midden jaren 50 dermate laag vergoed dat “de Nederlander” dit werk niet meer wilde uitvoeren, onder andere omdat velen wel waren opgeleid. De arbeidsmigratie buiten de EEG kwam op gang in de jaren 60 toen er een tekort aan arbeidskrachten was in Nederland, het tekort opgevuld met “de Gastarbeider”. De gastarbeiders werden voornamelijk door het bedrijfsleven geworven, omdat zij stonden te springen om ongeschoolde arbeiders. Dit liep door totdat in ‘73 de oliecrisis uitbrak, daarna probeerde de overheid de arbeidsmigratie stop te zetten. Vanaf dat moment begon er ook meer illegale arbeid te ontstaan, omdat werkgevers nou eenmaal de smaak van de goedkope arbeid te pakken hadden gekregen. Daarnaast kwam in de jaren 80 ook automatiseringsgolf op gang, waardoor veel ongeschoolde arbeidsplaatsen verdwenen.

De economische teruggang van de midden- en lage klasse ligt hem voornamelijk in het Neo-Liberale model dat in de volksmond Kapitalisme wordt genoemd. De versnelde technologische ontwikkeling heeft in de combinatie met de winstmaximalisatie filosofie het effect dat deze baanverdwijning alleen maar sneller zal gaan. Dit begrip heet technologische werkloosheid en is in de jaren 30 beschreven door John Maynard Keynes. We hebben de afgelopen jaren het effect van E-commerce gezien in de massale faillissementen in de middenstand, dus technologische werkloosheid is vandaag al de realiteit.

Positief scenario

Maar diezelfde Keynes beschreef in ‘Economic Possibilities for our Grandchildren’ ook een andere scenario, namelijk dat van de 15-urige werkweek. Zijn voorspelling hield echter in dat iedereen zou meeprofiteren van de welvaarts- en productiviteitsgroei. Binnen het Neo-Liberale model is dat niet mogelijk, want omdat alle winst vanwege de onbegrensde hebzucht voornamelijk naar een kleine groep gaat. Dit leidt onder andere tot een situatie waarbij 8 mensen net zo rijk zijn als de armste helft van de wereld. Een jaar daarvoor waren dit overigens 63 mensen, dus het verschil wordt in een ongekende snelheid groter. Als die trend zich in dit tempo doorzet, bestaat de kans dat jij binnen een aantal jaar ook tot die armste groep behoort. Dan zijn deze 8 mensen wellicht net zo rijk als 80% van de wereld.

De aard van het probleem zit hem dus in ons huidige economische model. Het is niet de schuld van de migrant, ook al wil de populist je dit laten geloven. Ook is het eigenlijk niet het economische model, het is de mind-set. Het komt voort uit de overtuiging dat economische welvaart het ultieme streven is. En die economische welvaart moet blindelings en grenzeloos op individueel niveau nagejaagd moet worden. Wij zouden ons economisch denken beter volgens de speltheorie kunnen doen.

Polarisatie remt onze vooruitgang

Zoals ik niet in Neo-Liberalisme geloof, geloof ik ook niet in Socialisme. Het zijn allebei achterhaalde filosofieën en daarnaast gebaseerd op polarisatie. Polarisatie is werkelijk de grootste oorzaak van stilstand, er wordt oeverloos gediscussieerd en de argumenten hebben maar één doel; gelijk krijgen.
Er samen uit komen zit er vaak niet meer in en tijdens de campagneperiode – zoals nu – hebben veel uitspraken werkelijk geen waarde meer. Zelfs onze huidige Minister President geeft in een paginagrote advertentie toe dat hij maar wat roept om jouw stem te vangen.

Maar goed, hij geeft het tenminste toe. Als we kijken naar de uitspraken en verkiezingsbeloften van Geert Wilders wordt het pas echt feest. Werkelijk alles wordt aangegrepen om de “anger-button” van de kiezer te vinden en te misbruiken. Zijn verdere politiek van misleiding zie je terug in het verbreken van de belofte om de zorg betaalbaarder te maken en te verbeteren. Want de PVV ging akkoord met de verlaging van het sociaal minimum en de zorgtoeslag, daarnaast met de verhoging van de basispremie en het eigen risico. In zijn campagne maakt hij zich sterk voor de oudere die maar een kop soep krijgt en de asielzoeker €5000 per dag.

In werkelijkheid stemde de PVV voor de beperking van de dagopvang voor ouderen. Daarnaast was de afgelopen jaren de PVV in een derde van de zorgdebatten afwezig. En wanneer Fleur Agema hier door Renske Leijten op gewezen wordt noemt ze dit matennaaien.

Dus hoe gaan we er nou voor zorgen dat wij het met z’n allen goed hebben? Want dat is toch het doel? Niet door uitsluiting en zeker niet door te verwachten dat dit alles alleen door de politiek wordt opgelost. Het kiezen voor de grote leider die het land even schoonveegt werkt niet, dat wordt na korte tijd al zichtbaar aan de overkant. Vele Amerikanen vrezen voor een daling van de Amerikaanse economie wanneer de visums worden ingetrokken. Die economie draait nou eenmaal voor een groot gedeelte op de kennis van migranten. Ook toont de oud-gouverneur van Californië aan dat zij juist samen met het invoeren van strengere milieuregels een economische groei van 12,4% hebben gerealiseerd. En kijk eens hieronder waarom Nuon hier in Nederland wil stoppen met kolencentrales.

Vooruitgang door (zelf)ontwikkeling

Waar we ons op moeten richten is dat de aard van het werk door deze technologische ontwikkeling verandert. Dit betekent ook dat er nieuwe beroepen ontstaan en banen worden geschapen. Laaggeschoold werk wordt door MBO of HBO vervangen, maar er is voor iedereen zeker een kans om robotisering voor te blijven. Dit kunnen we oplossen met onderwijs, met continu leren en ontwikkelen. Die mogelijkheid moet voor iedereen bereikbaar zijn, iedereen moet gelijke kansen krijgen. Daarna komt eigen inzet. Ik geloof niet in een systeem waarbij iedereen gelijke verdiensten heeft. Wanneer je meer waarde levert, mag je ook meer waarde terugontvangen. Maar grenzeloze hebzucht heeft geen positieve gevolgen voor het geheel. Dat was zichtbaar na de bankencrisis en is zichtbaar in het gevaar van technologische werkloosheid. Wij moeten dus onze mindset veranderen, goed voor jezelf en goed voor het geheel. Het Nash Evenwicht dus.

En ja, ook je politieke keuze heeft hier een grote invloed op. Want het is al zichtbaar dat Geert Wilders niet het belang van iedereen in de samenleving nastreeft. Weinig mensen zullen trouwens weten welke agenda hij werkelijk heeft. Hij probeert dit in ieder geval zoveel mogelijk te verbergen waar zijn buitenlandse financiering vandaan komt. Ken je het gezegde “wie betaalt bepaald”? Zonder complete inzage in de geldstroom van Wilders weet je als PVV-stemmer helemaal niet waar je voor kiest. Het is bekend dat veel geld uit de VS komt, maar niet alle donaties aan de PVV zijn openbaar gemaakt.

Het wetsvoorstel voor een verbod op politieke financiering uit het buitenland is onlangs door o.a. de PVV en VVD afgekeurd. Business Insider Nederland schreef vorig jaar hierover: “Hoewel DENK dit jaar door de VVD nog verweten als ‘de lange arm’ van de Turkse president Erdogan op te treden in Nederland. Maar als we puur naar geldstromen kijken, is er eigenlijk maar één partij die echt afhankelijk is van buitenlandse steun. Als we hier dan in de termen van de VVD over spreken, wiens “lange arm” is de PVV dan eigenlijk?

Wat we volgens mij nodig hebben is een Positief Progressief Sociaal Liberaal beleid. De gefaalde economische modellen die de banken crisis veroorzaakten en het effect op onze natuur buiten beschouwing laten dienen herzien te worden. En ja, daar kan de politiek bij helpen. Dus wanneer je gaat stemmen, zoek dan een partij in het progressieve midden. Daar worden we allemaal beter van. Minder rechts, want Neo Liberalisme is uiteindelijk een race naar de bodem.
En minder links, want die kijken volgens mij teveel naar een onnastreefbaar ideaalbeeld en proberen de problemen van vandaag met de methodes van gisteren op te lossen. Progressief denken en handelen, dat is precies we in deze tijd keihard nodig hebben. Het midden is tegenwoordig lastig te vinden. Vanwege de polarisatie worden de partijen die hier binnen vallen onterecht als links of rechts neergezet.

Laat je niet gek maken

In Nederland gaat het helemaal niet zo slecht als de populisten je willen laten geloven. Want in Nederland heeft iedereen te eten. En in Nederland overlijden er geen kinderen van 10 jaar oud omdat hun ouders de medische kosten niet kunnen betalen. Dat is in ieder geval aan de armste kant van de wereld wel de dagelijkse realiteit. Daar waar ze met z’n 3,6 miljarden bij elkaar net zoveel geld hebben als de 8 rijksten ter wereld.

Mocht je nog steeds denken dat je het zo slecht gaat in Nederland, lees dan even dit artikel. Of kijk dan naar het plaatje hieronder, dit geeft je misschien perspectief.

Toen ik een aantal jaren geleden een Surinamer op TV zijn steun aan de PVV hoorde geven schrok ik me kapot. Hoe kan je zoiets doen? Zo’n 20 jaar daarvoor behoorde je zelf tot de groep zondebokken, tot het uitschot. En nu doe je daar zelf aan mee. Hoe blind kan je zijn?

Ja, de zondebok wordt al tijden door de populist misbruikt. Nu zijn het de Migranten, de Azielzoekers, de Moslims. Hiervoor waren het de Polen, de Antillianen, de Surinamers, de Molukkers, de Indonesiërs, daarvoor de Joden… en straks… dan zijn het de Robots.